کد مطلب:10253 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » احكام

آيا حد و اندازهاي در احاديث براي موي سر مردان مشخص شده است؟ اين كه بعضي زلف ميگذارند، اشكال دارد؟

اسلام به نظافت و بهداشت بدن، خصوصاً موي سر، اهتمام ورزيده است؛ حتي اسلام در انتخاب نوع شانه دخالت كرده و به ريزه كاريهاي مربوط به آرايش اشاره كرده است. آيه 222 بقره ميفرمايد: ان الله يحب التوابين و يحب المتطهرين؛ خداوند توبه كنندگان و پاكيزهگان را دوست دارد.

علاوه بر قرآن، در روايات زيادي از پيامبر گرامي(ص) و ائمه معصومين(ع) راجع به نظافت و موي سر، سخن به ميان آمده است. به عنوان نمونه، در رواياتي پيامبر(ص) فرمود ان الله نظيف يحب النظافة؛ خداي سبحان پاكيزه و نظيف است و نظافت و پاكيزگي را دوست دارد.

علاوه بر قرآن، در روايات زيادي از پيامبر گرامي(ص) و ائمه معصومين(ع) راجع به نظافت و موي سر، سخن به ميان آمده است. به عنوان نمونه، در رواياتي پيامبر(ص) فرمود: ان الله نظيف يحب النظافة؛ خداي سبحان پاكيزه و نظيف است و نظافت و پاكيزگي را دوست دارد. در جاي ديگر ميفرمايد: من اتخذ شعراً فليحسن ولايته او ليجزه؛ كسي كه داراي مو است، بايد مواظبت بر آن داشته باشد و نيكويش بدارد يا آن را كوتاه كند.

روايتهاي فراوان ديگر است كه حاكي از سفارش به داشتن نظافت و موي تميز ميكند.(1)

بنابراين برداشت ما از آيات و روايات و سيره ائمه معصوم(ع) و علماي بزرگوار اين است كه داشتن مو ايراد و اشكالي ندارد. حتي ممكن است در صدر اسلام بعضي از زلف و گيسوي بلند برخوردار بودهاند و شرعاً مشكلي وجود نداشته باشد، ولي همان طور كه ميدانيم چه بسا خيلي از مسائل در شرع مبين اسلام از جهت شرعي اشكالي نداشته باشد، ولي از نظر اخلاقي و اجتماعي داراي ايراد باشد، چرا كه در كنار مسائل شرعي، مسائل اخلاقي و اجتماعي را نيز داريم، در جامعه امروز داشتن موي بلند و زلف، از نظر اخلاقي و اجتماعي مذموم و ناپسند است. لذا بايد جامعه و اجتماع و اخلاقيات آن را ديد، آن وقت دست به انجام كاري زد. داشتن موي بلند و زلف در جامعه امروز، همانند آن ميماند كه انسان در يك مجلس وزين و آبرومندي شركت كند و در جلوي جمعيت و انظار مردم، پاهاي خود را دراز كند و يا اين كه دراز بكشد. اين كارها ممكن است شرعاً اشكالي نداشته باشد، ولي از جهت اخلاقي مذموم و ناپسند است. حتي اخيراً ادعا شده است داشتن موي بلند سر براي سلامت و بهداشت جسماني زيان آور است.(2) وانگهي گاهي موي گذاشتن بيانگر فرهنگ مبتذل و اشاعه فرهنگ فساد است بدين جهت با تعبير شديدي، با آن برخورد شده است، مانند موي بيتلي، هيپيگري، صوفي گري و درويشي، كه منشأ گمراهي و بدعت است.

پينوشتها:

1 - سيد رضا پاك نژاد، اولين دانشگاه و آخرين پيامبر(ص) ج15، ص 226 - 275.

2 - همان.